Najvažniji datumi srpsko-albanskih odnosa u periodu posle Slobodana Miloševića su 20. i 31. maj 2001. godine. Najpre je ovog prvog datuma pre dvadeset godina stavljena tačka na oružani sukob, koji je na jugu Srbije trajao nešto više od šest meseci, a potom je 31. maja država uspostavila suverenitet nad delom svoje teritorije koju su za to vreme pod kontrolom držali naoružani Albanci. Ova dva datuma od pre dvadeset godina otvorila su novu stranicu savremene istorije srpsko-albanskih odnosa i trajno obeležili međusobni položaj Srba i Albanaca, ne samo na jugu Srbije. Novinar iz Vranja Radoman Irić, koji se prirodom i karakterom srpsko albanskih odnosa bavi trideset pet godina, upustio se u rizik da nam slikom i rečju, kroz feljton koji objavljivljujemo svakog dana, predoči ključne događaje i ličnosti koje su obeležile srpsko-albansku društvenu scenu od sredine sedamdesetih godina prošlog veka, s akcentom na oružani sukob 2000/2001 godine.
Piše: Radoman Irić
Vranje - U sredu, 21. juna 2000. godine, oko 1.05 časova posle ponoći, pored zida zgrade Skupštine opštine Bujanovac, u kraćem razmaku, eksplodirale su dve eksplozivne naprave velike razorne moći.
Od posledica eksplozije teže povrede je zadobio policajac Slobodan Mihajlović, dok je na zgradi i parkiranim automobilima pričinjena velika materijalna šteta.
Eksplozija je probudila i uznemirila stanovnike Bujanovca zbog čega su mnogi jutro dočekali na nogama.
Posle one od 25. februara ovo je bila druga podmetnuta naprava na gradskom području Bujanovca.
Samo sat posle ove eksplozije snažna detonacija je probudila stanovnike strogog centra Preševa.
Eksplozivna naprava velike razorne moći pričinila je ogromnu materijalnu štetu na zgradi Opštinskog suda.
Istražni organi su iste noći ispod klupe pored zgrade SO Preševo pronašli eksploziv koji je trebalo da eksplodira tog jutra u sedam časova.
Zahvaljujući brzoj intervenciji policije sprečena je nova eksplozija u Preševu.
U zoru 21. juna 2000. godine pripadnici OVPMB su u Malom Trnovcu kod Bujanovca oteli jedine srpske stanovnike u selu – starca Vladu Miletića (1920) i njegovu neudatu kći Persu (1945).
Tokom istrage, policija je u njihovoj kući na više mesta pronašla tragove krvi i čaure od metaka.
Njihova tela nikada nisu pronađena.
Istoga dana oko 550 stanovnika sela Mali Trnovac, bojeći se policijske odmazde, napustili su svoje domove i prebegli na Kosmet.
Tri dana kasnije nekoliko njih se vratilo, ali ih je u selu dočekalo desetak policajaca koji su ih zlostavljali i udarali, da bi ih potom odveli u bujanovački OUP gde su dali izjave o nestanku Miletića.
Zahvaljujući svedočenju jedne od kćeri Vlade Miletića, koja je rekla da „ne veruje da su njenog oca i sestru ubile komšije Albanci iz Malog Trnovca, jer su ih stalno pomagali“, sutradan su oslobođeni Avnija i Sejdije Jakupi, Nedžmedin Sopi i Šemsi Salihu.
Peti osumnjičeni meštanin, Halim Beriša je prebačen u niški zatvor.
Nastaviće se...
Prenošenje teksta ili delova teksta nije dozvoljeno bez kontaktiranja redakcije i odobrenja autora feljtona.
