Gog i Magog, ciklus od četiri pripovetke Nenada Ž. Petrovića, pisca iz Vranja koji živi i stvara u Beogradu, mogao bi se u najkraćem označiti kao priča o Francuskoj 7.
"Znamenito mesto beogradske intelektualno-boemske topografije autora neobično asocira na Gribojedovski dom, odnosno zgradu Udruženja proleterskih pisaca kod Bulgakova.
Stoga on na više mesta referiše na roman Majstor i Margarita", navodi se u recenziji.
Prva pripovetka počinje godinom 1908. i aneksijom Bosne i Hercegovine, demonstracijama i bojkotom robe iz susedne monarhije.
Potom sledi poglavlje o julskoj krizi 1914. godine, odnosno o danu proglašenja opšte mobilizacije u Srbiji.
Druga pripovest prebacuje čitaoca u kasne osamdesete godine prošlog stoleća, gde pratimo jedan dan života Konstantina Porfirogenita, znamenitog pesnika i saradnika Državne bezbednosti.
Profil
Nenad Ž. Petrović (1961, Vranje) osnovnu školu i Gimnaziju Bora Stanković završio je u Vranju, a Filozofski fakultet (grupa za istoriju) u Beogradu. Na istom fakultetu magistrirao je 1993. godine na temi Fašističke ideje kod inteligencije u Beogradu 1919 – 1941, a doktorirao 2003. godine na temi Cenzura štampe u Srbiji 1870 - 1903. Desetak godina radio je kao nastavnik istorije. Od 2003. godine zaposlen je u Ministarstvu odbrane, najpre u Vojnom arhivu, a potom u Vojnoistorijskom institutu. Od 2006. godine Nenad Petrović je u sastavu Instituta za strategijska istraživanja, od 2013. godine je u zvanju naučnog saradnika. Piše kratke priče, romane, putopise, eseje, pozorišne i radio drame. Objavio je romane Čovek koga je trebalo ubiti (1992, 1996), priče Rane, ožiljci, melemi (samostalno izdanje, 1997); Arijadnino klupko (2001), priče Ugriz rajske zmije (2003), Sectio caesarea (2007), Silazak u Atlantis (2012), Sinekurista (2016), Slom (2018), roman Trijumf tragedije (2021), dvojezični izbor kratkih priča na srpskom i na esperantu Rajski ožiljak/La Edena cikatro (2021), knjigu priča Rosarium Amorosum i Poduhvat Fenix (sudski dokumenti) 2023. godine. Devet Petrovićevih drama izvedeno je na programima Radio Beograda.
"To je vreme krupnih političkih potresa u Srbiji i Jugoslaviji, a kroz sećanje glavnog lika i njegove razgovore otkriva se jedan društveni milje, jedan mentalitet (Krug dvojke) i određena politika koja od tada postaje dominantna.
Na duhovit i satirično opori način autor opisuje ambijent Francuske 7, Klub književnika, podrumsku atmosferu i duhove koji tamo vladaju.
Štivo provodi čitaoca kroz topografiju Beograda osamdesetih, sa ulicama i mestima od kojih neka više ne postoje ili su promenila izgled", navodi se u najavi ove knjige priča.
Treća priča prebacuje čitaoca u ambijent kućne proslave književnog jubileja Konstantina Porfirogenita i upoznaje nas sa njegovim zvanicama.
Konačno, poslednja, četvrta, vraća čitaoca u podrum Kluba književnika u svojevrsne bahanalije", piše u recenziji.
Knjiga je štampana u broširanom povezu na 130 stranica.
Izdavač je Čigoja štampa.
Gog i Magog
Gog i Magog u Bibliji mogu biti izraz za pojedince, narod ili zemlju; prorokovani neprijateljski narod Božjeg naroda prema knjizi proroka Jezekilja, a prema Genezi, jedan od naroda koji potiče od Jafeta, sina Nojevog. Proročanstvo Goga treba da se ispuni na pristupu onoga što se naziva "kraj dana", ali ne i nužno kraj sveta. Jevrejska eshatologija je gledala na Goga i Magoga kao neprijatelja koje će poraziti Mesija, što će dovesti do doba Mesije. Hrišćansko tumačenje je izrazito apokaliptično: činiće Gog i Magog saveznike Sotone protiv Boga krajem milenijuma, što se može pročitati u Knjizi Otkrivenja. Legenda koja se vezuje za Goga i Magoga iz rimskog perioda, vezana je za Aleksandrove kapije koja je podigao Aleksandra Makedonskog na Kavkazu kako bi zaštitio tamošnje narode od plemena Goga i Magoga. Romanizovani jevrejski istoričar Josif ih je poznavao kao narod poreklom od Magoga Jafeta, kao u Knjizi, i objašnjava ih tako da su oni Skiti. U spisima hrišćanskih pisaca postali su apokaliptični horda, a tokom čitavog srednjovekovnog perioda različito su identifikovani kao Huni, Hazari, Mongoli ili drugi nomadi ili čak Deset izgubljenih plemena Izraela. Legenda o Gogu i Magogu i kapijama takođe je bila interpolirana u romane o Aleksandru Velikom.
(Wikipedia)
