Pesnik i pripovedač Simon Simonović, poreklom Vranjanac, preminuo je 4. januara u Beogradu nakon kraće i teške bolesti.
Ovaj knjževni urednik i esejista rođen je 1946. godine u Vranju.
U rodnom gradu završio je Gimnaziju Bora Stanković, a Pravni fakultet u Beogradu 1968.
Bio je urednik u Domu omladine Beograda, "Nolitu" i "Radu".
Uredničke poslove obavljao je i u Izdavačkoj kući "Tanesi", Književnoj reči, Delu i NIN-ovom Književnom glasniku.
Objavio je knjige pesama Priboj, Gradski život, Uputstva za prevrat, Izjave, Majčino mleko, Snovi na okupu, Nesanice, Iz okruženja, Ljubavne i junačke, Pedeset dve objave, Tursko groblje, Niz vodu.
Kao i knjige proze Koske, Tajka, Hoću-neću, Razno i knjige eseja: Onaj Dis u meni i I tako...
Priredio je knjige dr Lazara Markovića Srbi i Hrvati, Branka Radičevića Najlepše pesme, Edgara Alana Poa Gavran.
Jedan je od četvoro priređivača knjige Riste M. Simonovića "Društvena istorija Vranja od kraja 19. do kraja 20. veka".
Simonovićev otac bio je upravo Rista M. Simonović Gočoban, advokat, sudija i upravnik Državnog arhiva u Vranju, po interesovanju istoričar, književni kritičar, novinar i bibliofil.
