Lazareva subota ili Vrbica se slavi u subotu uoči praznika Cveti (koji uvek padaju u šestu nedelju Časnog posta) posvećena je uspomeni na vaskrsenje četvorodnevnog Lazara, i na ulazak Hristov u Jerusalim, gde su ga deca svečano dočekala i pozdravila.
Na dan Lazareve subote se u pravoslavnim hramovima u popodnevnim časovima služi večernje bogosluženje i u crkvu se unose mladi vrbovi lastari, tek ulistali.
Pošto se vrba osveti, sveštenik narodu deli grančice i zatim se vrši trokratni ophod oko hrama sa crkvenim barjacima, ripidama i čiracima. Narod obilazi oko hrama uz pevanje tropara Lazareve subote.
Ovaj praznik je isključivo praznik dece.
Za taj dan majke svečano obuku decu, pa čak i onu najmanju, od nekoliko meseci, dovode ih u crkvu, kupuju im zvončiće vezane na trobojku i stavljaju oko vrata, a venčiće na glavu.
Deca se naročito raduju zvončićima čije zveckanje simbolizuju pobedu života nad smrću, kako Lazara, tako i Isusa koji će vaskrsnuti na Uskrs.
Deca se raduju, trče po porti i učestvuju u ophodu oko crkve.
Mlade vrbove grančice se odnose kućama i stavljaju pored ikone i kandila.
Praznik je imao veliki značaj pre Drugog svetskog rata.
Lazar je po crkvenom predanju rukopoložen od apostola Pavla i Varnave i bio je prvi vladika na Kipru, 30 godina, u Larnaci, gde je po istom predanju, drugi put i umro i bio sahranjen.
Larnaka, što na grčkom jeziku znači grobnica (Larnaks), dobila je ime upravo po drugoj Lazarevoj grobnici.
Sa ovim praznikom počinju veliki Vaskršnji praznici.
