Na današnji dan 1871. godine rođen je srpski pisac i nekadašnji profesor Gimnazije u Vranju Radoje Domanović.
Najveći srpski satiričar, koji je sarkastično i duhovito slikao vlast ogrezlu u korupciju i nasilju, lažno rodoljublje i do servilnosti poslušno građanstvo, predavač u ovdašnjoj gimnaziji bio je posle završetka Velike škole u Beogradu.
U Vranje je došao u oktobru 1895. godine, gde ga premeštaju zbog partijske pripadnosti opozicionoj Narodnoj radikalnoj stranci.
U Vranje se doselio sa suprugom i počeo da predaje srpski jezik i književnost.
Te 1895. godine u Vranjskoj gimnaziji, na fondovskoj zabavi, održao je predavanje "O milosrđu".
U Vranjskoj Banji napisao je pripovetku Smrt.
U Vranju se njegovo političko delovanje nastavilo i razvijalo pod uticajem profesora - radikala Ljubormira Davidovića i Svetislava Simića, jednog od osnivača Srpskog književnog vlasnika.
Nakon samo godinu dana rada u Vranju Domanovića su u novembru 1896. ponovo premestili, ovog puta u Leskovačku polugimnaziju, gde je bio bibliotekar i predavao srpski jezik.
U ovim krajevima predavao je još i u Pirotu i Leskovcu, a iz službe je otpušten kao protivnik režima Obrenovića.
Od 1905. do 1908. bio je šef korektora Državne štamparije u Beogradu.
Uređivao je satirični list Stradija.
U književnom radu počeo je realističkim pripovetkama iz seoskog života, ali je ubrzo prešao na satiru, stvarajući dela univerzalne vrednosti.
Napisao je satirične pripovetke Stradija, Vođa, Danga, Mrtvo more, Kraljević Marko po drugi put među Srbima itd.
Preminuo je 17. avgusta 1908. u Beogradu.
